Vefa, geçen sezon birinci kademenin finalinde Bozüyükspor'a penaltılarla elenmişti.Zaman gazetesinin Sporvizyon ekinde, Erhan Güven imzalı güzel bir yazı. Aynen aktarıyoruz:
Vefasızlık örneği karşısında en çok dile getirilen cümle, “Meğer Vefa İstanbul’da bir semt adıymış!” oluyor. Evet, Vefa İstanbul’da bir semt ve bu semtin 100 yıllık takımı Vefaspor bugün Amatör Küme’de cefa çekiyor. 1900’lerin başında F.Bahçe Kadıköy civarında, Beşiktaş kendi semtinde, G.Saray da Beyoğlu’nda kurularak Türk sporunda öncü görevini üstlendiler.
Anadolu Üsküdar ve Beykoz’la aynı yıl (1908) kurulan Vefaspor, Vefa ve Fatih çevresinde futbolun yanı sıra çim hokeyi, bisiklet, atletizm, izcilik, kürek gibi sporun farklı alanlarında faaliyet gösterdi. 1959’da Milli Lig kurulana kadar İstanbul Ligi’nde oynadı. 1962-63’te 2. Lig’e düştü. Beykoz’un küme düştüğü 1965-66’da ise yeniden 1. Lig’de oynamaya başladı. Son kez 1. Lig’de yer aldığı 1973-74’e kadar inişli-çıkışlı bir grafik çizdi. Genelde puan cetvelinin alt sıralarında kalıyordu.
Aslında Vefa’nın düşüşü üç büyüklerin yükselişiyle başladı. İstanbullular F.Bahçe, G.Saray ve Beşiktaş’a destek çıkınca; Vefa, vefasızlığa kurban gitti. 1986-87’de 2. Lig’den, 1993-94’te de 3. Lig’den düştü. 1998-2000 yılları arasında tekrar 3. Lig’de mücadele etse de ilgisizlik takımın yerinde saymasına bile izin vermedi. Vefaspor, bugünlerde İstanbul Süper Amatör Ligi’nde oynuyor. Geçen sezon Balıkesir’de yapılan 3. Lig’e terfi grup müsabakalarında 6 takım mücadele etmiş, rakiplerini yenen Vefaspor ile Bozüyükspor finale kalmıştı. Ancak Vefaspor olaylı maçta profesyonel lige çıkmadı. 2006-07 sezonunda da grubunu 2. sırada tamamlayarak 3. Lig’e yükselme maçlarında oynamaya hak kazandı. Nisanda yapılacak yükselme maçlarında başarılı olursa, 100. yılında en azında 3. Lig’de olacak.
Eski kupalar dizilerde kullanılıyor!
Maçlarını 6 bin kişilik Vefa Stadı’nda oynayan Vefaspor, şüphesiz dolu tribünlere karşı ter dökemiyor. Vefa’nın müzesi ise kupalarla dolu. Ne var ki kupalar sadece dizi çekimlerinde kullanılıyor. Kulüp Müdürü Mazhar Apaydın, 100. yıl planlarını henüz yapmadıklarını anlatıyor. Yeni yönetimin belli olmasından sonra Vefa’ya yakışacak organizasyonlar planlanacak. Tabii hepsinden öte ilk hedef 100. yılda 3. Lig’de olabilmek.
Yönetim seçimi yapılacağı için eski yöneticiler ismini vermeden Vefa’nın bu durumunu anlatmayı tercih ediyor. Vefa Lisesi mezunu ve 22 yıldır bu takıma çok şey veren bir yönetici, onur ve şerefle sadece bu tarihi yaşatmaya çalıştıklarını söylüyor. Kaçarak değil, kalarak mücadele etmelerine rağmen Vefaspor’un beş kuruşsuz profesyonel liglerin eşiğinde olduğundan bahsediyor. Üç büyüklerin 100. yıl kutlamasına ezilmiş ve fakir çocuk edasıyla baktıklarını anlatıyor. Tarihi eserler nasıl korunuyorsa devletin tarihi Vefaspor’u da koruyup kollaması isteniyor. Takımın bu hale gelmesine futboldaki endüstrileşmenin yol açtığı öne sürülüyor.
Vefasporlular’ın tek umudu ise kıt imkanlarla takımı 3. Lig’e terfi ettirebilmek. Eğer bu rüya gerçekleşirse eski günlere dönüş için zengin bir grubun kulübü sahiplenmesini beklemekten başka çıkış yolu göremiyorlar. Ve son olarak durumlarını, “Allah’tan ümit kesilmez” şeklinde özetliyorlar.
http://sporvizyon.zaman.com.tr/?hn=12745
Vefasızlık örneği karşısında en çok dile getirilen cümle, “Meğer Vefa İstanbul’da bir semt adıymış!” oluyor. Evet, Vefa İstanbul’da bir semt ve bu semtin 100 yıllık takımı Vefaspor bugün Amatör Küme’de cefa çekiyor. 1900’lerin başında F.Bahçe Kadıköy civarında, Beşiktaş kendi semtinde, G.Saray da Beyoğlu’nda kurularak Türk sporunda öncü görevini üstlendiler.
Anadolu Üsküdar ve Beykoz’la aynı yıl (1908) kurulan Vefaspor, Vefa ve Fatih çevresinde futbolun yanı sıra çim hokeyi, bisiklet, atletizm, izcilik, kürek gibi sporun farklı alanlarında faaliyet gösterdi. 1959’da Milli Lig kurulana kadar İstanbul Ligi’nde oynadı. 1962-63’te 2. Lig’e düştü. Beykoz’un küme düştüğü 1965-66’da ise yeniden 1. Lig’de oynamaya başladı. Son kez 1. Lig’de yer aldığı 1973-74’e kadar inişli-çıkışlı bir grafik çizdi. Genelde puan cetvelinin alt sıralarında kalıyordu.
Aslında Vefa’nın düşüşü üç büyüklerin yükselişiyle başladı. İstanbullular F.Bahçe, G.Saray ve Beşiktaş’a destek çıkınca; Vefa, vefasızlığa kurban gitti. 1986-87’de 2. Lig’den, 1993-94’te de 3. Lig’den düştü. 1998-2000 yılları arasında tekrar 3. Lig’de mücadele etse de ilgisizlik takımın yerinde saymasına bile izin vermedi. Vefaspor, bugünlerde İstanbul Süper Amatör Ligi’nde oynuyor. Geçen sezon Balıkesir’de yapılan 3. Lig’e terfi grup müsabakalarında 6 takım mücadele etmiş, rakiplerini yenen Vefaspor ile Bozüyükspor finale kalmıştı. Ancak Vefaspor olaylı maçta profesyonel lige çıkmadı. 2006-07 sezonunda da grubunu 2. sırada tamamlayarak 3. Lig’e yükselme maçlarında oynamaya hak kazandı. Nisanda yapılacak yükselme maçlarında başarılı olursa, 100. yılında en azında 3. Lig’de olacak.
Eski kupalar dizilerde kullanılıyor!
Maçlarını 6 bin kişilik Vefa Stadı’nda oynayan Vefaspor, şüphesiz dolu tribünlere karşı ter dökemiyor. Vefa’nın müzesi ise kupalarla dolu. Ne var ki kupalar sadece dizi çekimlerinde kullanılıyor. Kulüp Müdürü Mazhar Apaydın, 100. yıl planlarını henüz yapmadıklarını anlatıyor. Yeni yönetimin belli olmasından sonra Vefa’ya yakışacak organizasyonlar planlanacak. Tabii hepsinden öte ilk hedef 100. yılda 3. Lig’de olabilmek.
Yönetim seçimi yapılacağı için eski yöneticiler ismini vermeden Vefa’nın bu durumunu anlatmayı tercih ediyor. Vefa Lisesi mezunu ve 22 yıldır bu takıma çok şey veren bir yönetici, onur ve şerefle sadece bu tarihi yaşatmaya çalıştıklarını söylüyor. Kaçarak değil, kalarak mücadele etmelerine rağmen Vefaspor’un beş kuruşsuz profesyonel liglerin eşiğinde olduğundan bahsediyor. Üç büyüklerin 100. yıl kutlamasına ezilmiş ve fakir çocuk edasıyla baktıklarını anlatıyor. Tarihi eserler nasıl korunuyorsa devletin tarihi Vefaspor’u da koruyup kollaması isteniyor. Takımın bu hale gelmesine futboldaki endüstrileşmenin yol açtığı öne sürülüyor.
Vefasporlular’ın tek umudu ise kıt imkanlarla takımı 3. Lig’e terfi ettirebilmek. Eğer bu rüya gerçekleşirse eski günlere dönüş için zengin bir grubun kulübü sahiplenmesini beklemekten başka çıkış yolu göremiyorlar. Ve son olarak durumlarını, “Allah’tan ümit kesilmez” şeklinde özetliyorlar.
http://sporvizyon.zaman.com.tr/?hn=12745
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder