Bir şampiyonluk öyküsü: Muradiyespor

YAZI: HAKTAN SADDA/SENAD KALELİ
İstanbul Süper Amatör Küme 15. Grup’ta Muradiyespor şampiyonluğa nefes kesen bir mücadele sonunda ulaştı. Sezon boyunca Çeliktepespor’la amansız bir mücadele içine giren Kırmızı-Siyahlılar için iç sahadaki Çeliktepe yenilgisiyle her şey bitmiş gibi gözükse de sonra rüzgar tersine döndü ve Beşiktaş ekibi ipi göğüsledi…

Sezon başına yönetim değişikliği ile giren Muradiyespor yeni yönetimin gelmesiyle hedefini, ilk önce geçen seneki futbolcularını koruyarak bu ligde kalıp seneye Süper Amatör’e çıkmaya oynayan bir takım kurmak olarak belirledi. Bu arada takımın kalecisi ve sağ beki Ayazağaspor’la anlaştı ancak lisanslarda çıkan zorluklar nedeniyle bu iki oyuncu geri döndü… Ve Muradiyespor yeni sezona 3-0’lık Çapaspor galibiyeti ile başladı.

Üst üste beraberlikler
Sezona iyi başlayan Muradiyespor ikinci hafta kendi evinde Yücespor ile berabere kalarak ilk puan kaybını yaşadı.Ama kulüp içerisindeki dostluk, yöneticilerle futbolcular arasındaki ağabey-kardeş ortamı bu puan kaybını hemen unutturdu.
3. hafta rakip Çeliktepespor’du. Kırmızı-Siyahlılar ilk yarı mükemmel bir oyun ile 1-0 öne geçti. İkinci devre karşılıklı gollerle maç 2-2 bitti. Muradiye artık kenetlenmişti; tüm takım,hocalar ve yöneticiler kalan maçlarda galibiyet sözü verdi. Ardından gelen Yeşildirek, Yenigayret, Boğaziçi ve Altınyıldız galibiyetleri ile Muradiyespor ilk devreyi lider kapattı.

Takımın yaş ortalaması oldukça gençti. 2 yıl beraber oynayan, aralarında şu ana kadar hiçbir sorun yaşanmayan, iyi ve istekli bir takımdı… İkinci maçta rakip Yücespor’du. Beşiktaş temsilcisi çekinerek gittiği bu maçta iyi bir oyun sergileyerek 3-0 gibi net bir skorla evine döndü.
Kırmızı-Siyahlılar artık kendinden emindi. Takım liderdi, takipçisi Çeliktepe ile arasında 2 puan fark vardı. İkinci yarının üçüncü haftası sezonun en önemli maçına sahne olacaktı. Rakip Çeliktepespor’du.

Önce Çelik'e ardından Direk'e çarpma
Bu zorlu maça takım iyi hazırlanmıştı, hedef 3 puan alarak yola devam etmekti. Ancak bir yan topta Muradiyespor topu kendi ağlarına gönderiyor ve maçı yitirdi. Bu sonuç takımda moralleri bozdu. İyi bir oyun sergilenmiş karşılığında kötü bir sonuç alınmıştı. Ancak beterin beteri vardı…
Muradiyespor bir sonraki hafta Merter Stadı’nda Yeşildirekspor’un konuğu oldu. Toprak zeminde son derece kötü şartlarda oynanan bu maçta Yeşildirek, Muradiye’yi şoke ediyordu: 3-0. Diğer taraftan Çeliktepespor’un galibiyet haberi geliyordu, aradaki puan farkı 4, kalan maç sayısı 3’tü.

Ancak umutlar yitirilmedi, zaten şampiyonluğun anahtarı da buydu, umutların her zaman canlı tutulması… Bir sonraki hafta Muradiyespor Yenigayretspor’u 5-0 yenerken Çeliktepespor deplasmanda Yücespor’a 3-1 yeniliyordu. Bu moralle ‘Alkaralar’ lige tekrar sarıldı, moraller yerine geldi. Artık her şey son iki maça kalmıştı. Bu iki maç kazanılıp, Çeliktepe’nin hata yapması beklenecekti.

'Altın' değerinde hediye

13. haftada Muradiye, Çilekli Stadı’nda Boğaziçispor’la ‘Boğaz derbisi’ne çıktı. Ligde kalmayı garantileyen rakip karşısında epey zorlanılmasına rağmen ilk yarıda olduğu gibi 2-1’lik galibiyet alındı. Maç bitiminde kimse soyunma odasına gitmedi çünkü tüm takım Çeliktepe’nin Altınyıldızspor karşısında puan kaybı yaşayacağına inanıyordu. Herkes, telefonla gelecek haberi bekliyordu… Ve beklenen güzel haber geldi. Altınyıldızspor, Çeliktepe ile 2-2 berabere kalmış, Muradiye’ye altın değerinde bir hediye vermişti. Bitime 1 hafta kala lider artık Muradiyespor’du.

İnanılmaz gerçekleşmek üzereydi. Artık şampiyonluk için tek bir 90 dakika kalmıştı. Rakip Altınyıldızspor’du. Acaba Çeliktepe’ye çelme takan Fatih ekibi kendilerine de aynı tatsız sürprizi yapacak mıydı?

Ve mutlu son...
Beklenen olmadı ve Muradiye maçı 5-0 gibi net bir skorla kazandı. Maç sonra şampiyonluk kupası kaldırılırken sevinç gözyaşları dökülüyordu. Muradiyespor tam 3 sezon sonra tekrar Süper Amatör’deydi artık…

Başarıda aslan payı elbette futbolcuların… Ancak futbolcular da, bütün sezon kendilerini yalnız bırakmayan değerli yöneticilere ve her zaman kendilerine inanan, destek veren Savaş ve Murat hocalara da teşekkür ediyor elbette.