Köşe: Gülüyorum artık…

Hafta sonu Silivri Stadı’nda oynanan Silivri-Akyazı Bölgesel Amatör Lig maçından ziyade doksan dakika boyunca birileri beni takip etmiş pürdikkat. İyidir aslına bakılırsa göz önünde olunca takip edilmek de normal kaçar. Neymiş efendim Silivrispor’un 90+3. dakikada yediği golün ardından gülmüşüm. İlginç!

Bu gülüşümü ilk olarak maçın akşamı Cenk Öpçin’den öğrendim. Sağ olsun beni aradı ve sordu “ağabey neden güldün?” dedi. Ben de güldüğümün bile farkında olmadığımı kendisine belirttim telefonda. Ertesi gün ise mekanına gidip durumu daha da detaylandırdık birlikte. Aynı gün ise takımın kaptanı Özgür Kurt ile yaptığım görüşmenin ardından, kaptan da ofisime kadar gelip durumu anlattı; gülmüşüm! Konu ise aynı ağabey, biz maçta beraberlik golünü yedikten sonra sen gülmüşsün! Gülmüşüm… Hoppala yârim yaz geldi. Ne gülmüşüm ya. Birde güldüğümü hatırlasam anımsasam. Neyse iki kişi diyorsa gülmüşüm demektir. Kaptan ile de anlaştık sayılır bana maçın ardından soyunma odasında saydırdığı için özür diledi ve helalleştik. Demek ki gülmüşüm. Şimdi bilmiyorum ki gülmemin sebebini.

Benim bir gülüşüm ne kadar da anlamlıymış meğer!

Şimdi benim bir gülüşümden bu kadar anlam çıkarabiliyorsanız o zaman bu gülüşten anlam çıkaranların hiçbir şeyden haberinin olmadığını da belirtmem gerek. Son üç sezondur bu kulübün sonsuz destekçisiyim. Şuan bu takımı izleyebiliyorsanız eğer bunda benim ve kurumumun emeğimi inkâr edemezsiniz. Sezon başında bu takımın oluşturulmasında olan katkımı en başta Mustafa Saral biliyor. Bu kulübün aşama kaydetmesindeki katkımı Mustafa Saral biliyor. Geçen sene bu takım puan kaybettiğinde soyunma odasında ben vardım. Bu takımın Gazi Mahallesi Stadı’nda Halide Edip ile oynadığı maçta atılan Ali Yavuz’un 2. golünden sonra görevini unutup Tores sevinci yapan da bendim, bunu da Mustafa Saral bilir. Bu takım oyuncuları geçen sene ve ondan önceki sene gol attığında sevincini paylaşmak için bana geliyordu. Bu takım ile birlikte soyunma odasında yeri geldi birlikte ağladık, yeri geldi birlikte güldük, sevindik ve haykırdık şampiyonluğumuzu.

Varlığım inkâr edilemez

Gülmüşüm ya, gülüyorum artık. Yine bu kulüpte en büyük Başkan Mustafa Saral’dır diye yazdığımı da biliyorsunuz. Önceki yazılarımı takip edenler bilir ki bu Kulüp için Mustafa Saral bir şanstır dediğimi de hatırlarlar. Kulüpte yönetici olarak kimsenin olmadığı zamanda şimdiki Başkan ile bir yönetici gibi durum değerlendirmesi yapan da bendim. Gülmüşüm ya. Evet, gülüyorum artık. Bu yönetimin dağılmaması için ofisimde kimlerle kaçar saat toplantı yaptığımı benim gibi bilenler de mevcuttur. Yine bu zamana kadar yaptığım ikili özel sohbetlerimi mahremim olarak kabul ettim bundan sonra da böyle olacaktır. Bunca desteğin ardından bana biçilen değer budur. Bu takımın en acı gününde ve en güzel günlerinde varlığım inkâr edilemez. İnkâr edenler ise hiçbir şey bilmeyenlerdir ya da işlerine gelmeyenlerdir. Gelelim bana koyulan yasaklara!

Bana yasak koysanız ne olur?

Bu zamana kadar Silivrispor Kulübü çevresinde dolaşmama yasağı çok getirildi. Bu getirilen yasaklar çok olabilir ama çok da umurumda değil. Dün bana selam verip bugün birilerinin korkusuna yolunu çevirenleri de biliyorum. Yukarıda Allah var. Ben yazmazsam o yazar bir kenara. İnsan insana muhtaç olurmuş bekleriz zamanını…

Bugün gelinen noktada ise olay benim gülmem değil aslında, insanlar kendi beceriksizliklerine kulp arıyorlar ve burada ben gülüyorum. Kulüp ile ilgili yazdığım son yazıda Mustafa Başkan’a bir takım uyarılarda bulunmuştum. O zaman ne yazdıysam bugün de yazdıklarımın sonuna kadar arkasındayım.

Daha önce neredeydiniz?

Yine üstüne basa, basa söylüyorum. Bu takımı yenebilecek bir takım bu ligde yok. Silivrispor’un tek rakibi kendisidir. Mutlu Memiş ve Aşkın Koç; Bu iki isim benim için önemlidir. Hatırlıyor musunuz bilmiyorum ama ben bu kulübün anahtarı Kaymakama gidiyor dediğim de bu iki isim delikanlılık yapıp kulüplerini sahiplenmişlerdir. O zaman neredeydiniz büyük Silivrispor sevdalıları? O zaman neredeydiniz Silivrispor’da top koşturduklarından dem vuran Veteran müsveddeleri? O zaman neredeydiniz kulübün eski yöneticileri? Yine o zamanlarda neredeydiniz eski büyük taraftarlar? Şimdilerde siz ve sizin gibiler kulübün eski itibarını geri kazandıran Serdar Teker, Mustafa Saral, Mutlu Memiş ve Aşkın Koç’a kurban olun, yoksa şuan hedefine kilitlenmiş bir takım ve kulübün yerinde yeller esecekti. Evet, ben Engin Akın; özellikle bu iki isme sonsuz desteğimi verdim. Hak ediyorlardı çünkü. Bu zamana kadar bir hatalarını görmedim. Görmüş olsaydım Allah şahittir ki yazardım. Serdar Teker, Mutlu Memiş, Mustafa Saral, Aşkın Koç, Cenk Öpçin bu genç isimler o zaman boylarından büyük bir taşın altına bırakın ellerini kafalarını soktular. Ardından işlerinin yoğunluğundan dolayı Serdar Teker başkanlık bayrağını Mustafa Saral’a teslim etti.

Mustafa Saral yalnızdır artık

Mustafa Saral, Mutlu Memiş, Aşkın Koç bu isimler ise Silivrispor’a tarihinde bir ilki yaşattılar ve Bölgesel Amatör Lige takımı el birliği ile çıkardılar, profesyonelliğe bir adım daha yaklaştırdılar. Yeni sezonda ise mükemmel bir takım kuruldu. Geçtiğimiz senelerde işleyen tekere çomak sokanlar beceremedikleri işi artık tamamladılar. Mustafa Saral bu zorlu yolda yalnızdır artık. İşte bu gidişatı o zaman kaleme aldığım için sorunlar yaşamaktayız. Aynı sözlerimin arkasındayım. Mustafa Başkan özünde iyi ve son derece duygusal bir insandır. Bazen duyguları mantığının önüne geçebiliyor.

Şimdi güldüğümü düşünenler inanıyorum ki sizden binlerce kat daha fazla hakkım vardır bu kulübün üzerinde. İşte bundan dolayı gülerim de ağlarım da, kimseye de hesap vermek zorunda değilim.

YAZI: ENGİN AKIN