100 TL borcu yüzünden kovulan Kulüp: Alibeyköy İmarspor

Futbol, tüm dünyada yıllık 225 Milyar Dolar gelir yaratan bir sektör haline geldi. Ülkemizde ise futbol pastasının büyüklüğünün 585 milyon Euro’ya yükselmiş durumda. Şimdi okuyacağınız Kulüp ise imkânsızlıklar yüzünden 3 yılda kapanmanın eşiğine gelmiş durumda. 2009 yılında kurulan ve yokluk içerisinde mücadele etmeye çalışan Alibeyköy İmarspor, 2010 yılında, aylık 400 TL kirayı ödeyemedikleri için Lokallerinden çıkartılmış ve akşamları saat 19 ila 22 saatleri arasında antrenman yaptıkları küçük, bakımsız ve çamur deryasını andıran bir sahada hafta sonu oynayacakları müsabakalara hazırlanmaya çalışıyorlar. Bir soyunma odaları bile olmadığı için yağmurun altına bıraktıkları elbiselerini yine antrenman sonunda giydikten sonra ellerini bile yıkayamadan evlerine gidiyorlar. Ve onlar, toplamda 170 tane sporcusuyla 7 kategoride çıktıkları her müsabakada en gür sesleriyle, “Türk Futbolu için üç defa SAĞOL, SAĞOL, SAĞOL” demeye devam ediyorlar ancak bir sorun var, nereye kadar…?

Alibeyköy İmarspor, Alibeyköy’de, 1980 yılından sonra gelişmeye başlayan, halen yeterince gelişmemiş olan, köyden göçlerin alabildiğine çoğaldığı, ağırlıklı olarak gecekondu diye tabir edilen evlerin var olduğu bir bölgede, Çırçır Mahallesinin, Akşemsettin Mahallesi ile birleştiği, mahallenin eskilerinin ‘köpek yaylası, ya da Cuma Pazarı’ dedikleri yerde kurulan bir Spor Kulübü.

Bu bölgeye yakın yerlerde birçok Spor Kulübü var. Bunlar; Akşemsettin Spor Kulübü (2008 yılında kuruldu), Alibeyköy Parseller (1985 yılında kuruldu), Karadolap Spor Kulübü (2010 yılında kuruldu) ve Öz Alibeyköyspor  (1990 yılında kuruldu)

Amatör Kulüplerimiz son dönemlerde çok sıkıntılı günler geçiriyorlar. Gerek lisans işlemleri gerek futbolcuların transfer ve diğer harcamaları Kulüplerin elini kolunu bağlıyor. Amatör liglerde takımlar arasında ciddi güç dengesi ve farklılıklar oluşmaya başladı. Bu fark, maçlara yansıyarak müsabakaların zevksiz, tatsız ve tuzsuz hale gelmesine sebep oluyor ve bu nedenle de Amatör maçlara eskisi kadar futbolseverler gerekli ilgiyi göstermiyor. İstanbul dahil olmak üzere, ülkemizin her ilindeki amatör spor kulüplerimiz, maddi imkansızlık, malzeme yetersizliği, maddi destekleyici (sponsor) bulamama gibi ihtiyaç duydukları giderlerini karşılayamamanın sıkıntısını yaşıyorlar ve hepsinin sonu kapanmaya doğru gidiyor.

İmarspor da kim oluyor, kimin umurunda?

Bu haberi 1 ay önce hazırlamıştım. Sonrasında ise ‘belki durumda bir gelişme olur’ diye bekledim ancak İmarspor’un durumunda gözle görülür bir gelişme olmadı. İmarspor’un yarınları karanlık gözükmekte. Ya Kulübü kapatacaklar, 170 sporcu kahve köşelerine teslim olacak, ya da Kulüp el değiştirecek veya kapanacak.

Geçtiğimiz haftalarda UEFA Başkanı Michel Platini, Fransız Le Monde gazetesine bir söyleşi yapmıştı. Avrupa futbolunun patronu, Avrupa futbolunun hızla çökmeye doğru gittiğini söylemişti. ‘Finansal Fair-Play uygulamak zorundayız’ yorumunu yapan Platini, ‘Futbolu kurtarmamız lazım’ diye eklemişti.  Kulüpler her zaman kurallar üstü yaşadılar ve borçlanma hakkına sahip oldular. Futbolcu maaşlarına bütçesinin yüzde yüzünden fazlasını ayıran kulüpler bile var diyen efsane futbolcu; “İskoç liginin asırlık kulüplerinden Glasgow Rangers, 59 milyon Sterlinlik borcu ile kayyuma gitmek durumunda kaldı…” demişti. Glasgow Rangers’ı zaten sevmiyorum, kapansınlar! Ancak bizim Amatör Kulüplerimiz kapanmasınlar.

Alibeyköy İmarspor kapanmasın!

Alibeyköy İmarspor’un kapanmasına gönlümüz razı olmaz. Gece bekçiliği yapan ve aylık 700 TL ile geçinmeye çalışan İmarspor’un Kulüp Başkanı Bayram Kutsal ve ağabeyi Ramazan Kutsal'ın çabalarıyla yoluna devam eden Kulübün artık su alacak parası bile yok.

Kulüpler ciddi birer Sivil Toplum Kuruluşudur. Kapanmaları kötü niyetli insanların amacına ulaşmasına vesile olur. Kaldı ki Alibeyköy’den bahsediyoruz. Alibeyköy, Gazi Mahallesi, Sultangazi, Nurtepe, Okmeydanı, Ümraniye, Yenibosna, Bağcılar, Esenler, Esenyurt gibi semtlerdeki Kulüpler, diğerlerine göre daha da önemlidir. Olayı biraz dramatize edelim; İstanbul özel bir şehirdir. İstanbul, dünyanın en büyük metropollerinden biri olmakla birlikte, dünyadaki en kalabalık fakir nüfusa sahip, yoksulların en fazla olduğu şehirlerden birisidir. İstanbul aslında bir eşitsizlikler şehridir. Bu saydığım ve saymadığın diğer semt ve İlçelerde onurlu bir şekilde 600 TL’ye bir ay çalışan dürüst insanlar vardır. Bu yüzden hep şunu söylerim; Spor Kulüpleri, modern çağın gereksinimidir. Çünkü her Kulüpte bir evden mutlaka bir çocuk bulunmaktadır.

Bayram Kutsal: Antrenman yapacak bir sahamız yok

Alibeyköy İmarspor’un genç Başkanı Bayram Kutsal, Kulübü hakkında bilgiler verirken önemli konulara da değiniyor. “170 futbolcumuz var. Yöneticimiz, aynı zamanda 2 sporcumuzun Babası olan Ali Değirmenci olmasa maçlara gidemeyiz. Ali Bey, servis işi yapıyor ve aracını Kulübümüze her zaman gönderiyor.  2010 yılında Kulüp Lokali için 400 TL kirayı veremedik ve şimdi maçlara giderken mecburen mahalle aralarında toplanıyoruz. Antrenmanlar zaten ayrı bir dert. Yağmur yapmasın, elbiselerimiz ıslanmasın diye Allah’a dua ediyoruz. Şimdi Eyüp Belediye Başkan Yardımcısı Semih Dikyol, soyunma odasına niyetine kullanabileceğimiz bir konteyner sözü verdi” diyor.

‘100 TL borcumuz vardı, Bahariye Tesislerinden kovulduk’

Başkan Kutsal, belki de farkında olmadan en çarpıcı cümleyi sona saklamış. Diyor ki, “Eyüp’teki alt yapı Kulüplerine akşam saatlerinde ücretsiz olarak tahsis edileceği söylenen Eyüp Belediyesi tarafından işletmesi 1 yıl önce Eyüpspor'a devredilen Bahariye Tesislerinde bizden ücret alınıyordu. Geçen ay 100 TL borcumuz vardı, Parayı ödeyemediğimiz için Bahariye Tesislerinden kovulduk. Tesis Sorumlusu Rıdvan Bey bir antrenmanda geldi ve futbolcularımızın yanında, “kusura bakmayın ama borcunuzu ödeyemiyorsanız bir daha buraya gelmeyin” dedi. Rıdvan Bey bizi çok sever, bize hep yardımcı olmuştur. Bunları söylerken o da çok üzüldü ancak belli ki ona böyle söyle demişler...

‘Eyüpspor benden 2 futbolcu istedi vermedim, o yüzden kovdular’

Bayram Kutsal devam ediyor: Eyüpspor benden 2001 doğumlu Kerim Caner ve 1998 doğumlu Eser Karacaoğlu isimli iki futbolcumu istedi. ‘Bunları bize ver, sahayı 1 yıl para vermeden kullan’ dediler, kabul etmedim. Bundan dolayı bana tavır aldılar ve 100 TL borcumu bahane ederek, bizi Bahariye Tesislerinden kovdular…

Alibeyköy İmarspor’un Başkanı Bayram Kutsal şimdilik kendince bir çözüm bulmuş. Her kategoride maç başı futbolculardan 3 TL para topluyor. Bu para ile müsabakalardaki ihtiyaçlarını gideriyorlar. Servis işi yine Yönetici Ali Değirmenci’nin üzerinde. Antrenman yapacak saha konusunda çareler arıyorlar ancak durum hiç iç açısı değil.

Futbolcuların şikayeti hep aynı

Alibeyköy İmarspor’un U14 takımının antrenmanında konuşma fırsatı bulduğum bazı sporcular, takımdaki ortamın iyi olduğunu ancak imkânsızlıklar yüzünden futbolu bırakmak istediklerini söylediler. Genel şikâyet ise antrenmanların geç saatlerde olması ve eve çamurlu vaziyette gidip, Anne-Babadan azar işitmek.

Hasan Hüseyin Aklan (1998 Fatih doğumlu-Serdar Aksun İÖO 8. sınıf öğrencisi): Bu takımı seviyorum çünkü arkadaşlarım var. Ayrılmak istemiyorum ancak eve gittiğimde Annem, kumlu geldiğim için kızıyor ve “bir daha gitmeni istemiyorum” diyor. Ancak ben arkadaşlarımdan ayrılmayacağım. Daha iyi şartlarda futbol oynamak istiyoruz. Antrenman saatlerinde eşyalarımızı sahanın kenarına bırakıyoruz, yağmur yapınca giysilerimiz ıslanıyor. Bir arkadaşımız da mecburen malzemelerin yanında nöbetçi kalıyor.

Erdem Bölge (1999 Fatih doğumlu-Mehmet Akif Ersoy İÖO öğrencisi): Halı sahada antrenman yapmak tek dilediğimiz. Eyüp Belediye Başkanı söz vermiş, şampiyon olursak sahamızı çim yapacakmış. (Esenler en yakın rakibine 8 puan fark yaptı)

Ali Özkurt (1999 Bakırköy doğumlu-Mehmet Akif Ersoy İÖO öğrencisi): İmkânlarımız çok kötü. Babam her maç öncesi 3 TL takım için, 5 TL de benim için veriyor. Benim ailem maçlara da geliyor. Bana “arkadaşlarını bırakma, gerekirse daha fazla para veririz” diyorlar. Ben halimden mutluyum çünkü arkadaşlarımı seviyorum.

Batuhan Yakup Tosun (1999 Bakırköy doğumlu-Mevlana İÖO öğrencisi): Antrenmanda eşofman yok, bizden sonra genç takımdaki ağabeyler çalıştığı için tek eşofman var onlara veriliyor. Her hafta aynı forma ile sahaya çıkıyoruz. Bazen sorun oluyor. Hakem, “değiştirin” diyor, Bayram ağabey, başka forma yok deyince, ses çıkartmıyorlar. 5 tane top var sadece. Kaban gelecek dediler, kış bitti bekliyoruz halen gelecek.

Eser Karacaoğlu (1998 Bakırköy doğumlu): Beni, Beşyüzevler Kulübü istemiş, ben giderdim ama gidersem arkadaşlarıma faydam olsun istiyorum. Bizim Kulübe top alsınlar, eşofman alsınlar, ben giderim. Beşyüzevler olmadı, ben zaten futbol oynamak istiyorum. Daha iyi Kulüpler isterse kesin giderim ancak tek bir şartım var, arkadaşlarıma top, eşofman ya da forma alsınlar.

HABER-FOTOGRAF: BURAK KURTULUŞ