Kaç tane Silivri var?

Bakıyorsunuz hemen her fikri ve kalemi olan veryansın içinde. Aslında kimin ne dediğinden çok ne yapmak istediğinin önemli olduğu bir zor dönemeçten geçmekteyiz. Silivrispor zor günler geçiriyor.
 
İlçemin profesyonel takımı gerçek anlamda zor günler geçirmekte. Bu geçirilen zor günlerde de bizlere biraz sabır ve takıma ilgi alakamızı eksik etmememiz gerekir. Bu saten sonra değiştirilebileceğimiz bir şey yok. Bana göre bunun için var gücümüzle de destek olmak zorundayız.
 
Transfer dönemi bitmiş bu dakikadan sonra oyuncu bakmamızın da bir anlamı yok. Vay anam şu oyuncuyu alsaydık yok baba bunu alsaydık demenin de yeri ve zamanı değil. Az evvel de belirttiğim gibi var gücümüzle destek olmak zorundayız.
 
Kulüp başkanını, yönetimini, kulüp için çalışanları, oyuncuları ve diğerlerini sevmek gibi bir zorunluluğumuz yok. Böyle bir dayatmayı da kimse kimseye yapamaz. Unutulmamalıdır ki sevmek zorunda olduğumuz sadece Silivrispor’dur.
 
Hafta sonu kendi evimizde bize deplasmanı yaşatanlara teşekkür etmek lazım. Rakip takımın destekçileri bizim açık tribünü doldurdu. Öyle bir doldurdu ki kendi seyircimizden bile fazlaydı. Federasyonun belirttiği kıstaslara göre tüm stat kapasitesinin yüzde onluk bir misafir takım taraftarını kabul edebiliriz. Bana göre kendi evimize yani mahremimize yapılmış bir ihanettir bu. Misafir takımın maçı izlemesi için ayrılmış özel bölümün kapılarını açanlar bana göre Silivrispor’a ihanet etmiştir. Bu ihanetin bedelini de Silivrispor olarak çok ağır ödedik.
 
Maçtan önce protokolde yaşananlar bile trajikomiktir. Helal olsun Zafer Sarıbaşak’a. Geçmiş yazılarımda da belirttim aslında Silivrispor belki profesyonel ligde mücadele ediyor amma bazı taraftarımız ve bir takım kalemşorlar Silivrispor’dan çok Adıyamanlı gibi davranmakta ısrarcılıklarına devam ediyorlar.
 
Bu bir nevi içimizdeki Adıyamanlıların alicengiz oyunlarıdır. Kardeşim protokol tribünü için akreditasyonunu yaptırmadıysan o bölgeye giremezsin. Federasyon rakip takım için protokole 15 kişilik yer vereceksin diye talimatnamesinde belertirken bunu yerine getireceksin. Kaldı ki bu talimatnameye uymazsan da aynı federasyon sana cezayı kesmekte gocunmuyor. Bir sen üstüne ısrar edeceksin gülerler adama. Bundan dolayı protokolde rakip takımın yöneticisi sınırlı sayıda alınmıştır. Birde kendini gazeteci sanan zevatlar var ki sporun hiçbir branşından anlamadan protokolde kendine yer aramaktadır. Ya siz kimsiniz ki protokolde maç seyredeceksiniz. Kaldı ki sen protokolde de izlesen yan tribünde de izlesen futboldan anlamayacağın gibi her iki yerde de bir şey anlamayacaksın.
 
Hafta sonu kendi saha ve seyircimizin önünde Adıyaman maçını kaybettik. Sahada nasıldık diye soranlara varla yok arasındaydık derdim ama maçı kazanma ihtimalimizin de olmadığını inkar edemem. Maçı alabilirdik olmadı kaybettik. Şimdilik bu dünyanın sonu değil.
 
Doksan dakika boyunca saha içindeki ve kenardaki tüm oyuncuları gözlemledim. Garibime giden tek hareket Nazif’in oyundan çıkarken yaptığı hareketti. Bana kalsa bu hareket asla cezasız kalmamalı. Bir diğer ikinci isim ise Serdar’dır. Bu kardeşimiz ise oyunda vasatı geçemedi belki ama oyundan çıkarken yaptığı hareket olumluydu.
 
Bu saatten sonra olumsuz eleştiri yerine birleştirici olmak zorundayız. Tüm futbolcu kardeşlerimiz durumun vahametinin farkında. Durum budur ki destek olmak zorundayız. Şimdi takım küme düşse bizim elimize ne geçecek bir soralım kendimize. Dile kolay 18 yıl canla başla çalıştık takımın çıkması adına düşerse o zaman kına yakarsınız güneş görmemiş yerlerinize.
 
Hafta sonu Sivas maçımız var. Ben akreditasyonumu ve arabamın bakımlarını yaptırdım ve kale arkasındaki yerimi ayarttım. Ben maça gidiyorum. Desteğimi sonuna kadar vereceğim, tıpkı geçtiğimiz sene yaptığımız gibi. Sivas yenilmeyecek bir takım değil. Biz Silivrispor olarak bu maçı kazanıp yolumuza bakacağız. Hadi hayırlısı, şimdi köstek değil destek zamanıdır.


YAZI: ENGİN AKIN