İsmail’in hakkını vermek lazım

Futbol takım oyunudur.

Herkes elinden geleni yapar ama bazıları yapılması gerekeni yapar.

Atanla tutan farklıdır.

Genellikle en fazla parayı alır. En çok ilgi destek görür, diğerlerine oranla fazla konuşulur ve yazılır.

Neticede futbol bir sonuç oyunudur. Sonucu alan, tutan oyuncular her yerde öne çıkar.

 

İsmail’e nazar değmesin. Allah sakatlık, hastalık vermesin. Ligde üç maç, üç gol, yedi puan.

 

Kupada oyunda kalsa belki de elenmezdik.

İsmail demek gol demek.

İsmail atıyor takım kazanıyor, hepimiz kazanıyoruz.

Bu çocuğun hakkını teslim etmek gerekir.

Oyunculuk özellikleri, yeteneği, devamlılığı geçin, Hatice’ye değil neticeye bakın. İsmail bu takımın en önemli kozu ve en çok alkışı o hak ediyor.

 

Rasim’de öyle. Skoru koruma kaygısıyla oyundan takım halinde düşmüşken öyle bir top çıkardı ki uzak direk dibine giden topla birlikte olası birçok sıkıntıyı elinin tersiyle dışarı itti.

 

Hem skoru tuttu, hem de takımın direncini, ekibin moralini korudu.

 

Diğer oyuncular da iyi niyetle mücadele ettiler, ancak takım olarak ne yaptığımız net değil.

Mesela defansif bir takım mıyız?

Ofansif bir takım mıyız?

Sahamızda mı karşılayacağız?

Önde mi basacağız?

Kontra mı çıkacağız işte bunların hiçbiri tam belli değil.

 

Silivrispor’da saha içinde her şey doğaçlama yani anlık gelişiyor.

Bir parmak bal için bir çuval keçiboynuzu tüketiyoruz.

Sıfır puanlı takıma karşı bu kadar baskı altında kalmak normal değil.

İlerleyen haftalarda çok zorlu gergin maçlar olacak.

Mustafa’nın, Samet’in, Yemen’in de devreye girmesi gerekecek.

 

Bu takımda Samet’in alternatifi Özgür olmamalı.

Rasim topa parmak ucuyla son anda dokunmasa faturası çok ağır olabilirdi.

 

Sonuç olarak üç maçta yedi puan çok iyi.

Kaybetmemeyi öğrenmişiz.

Bir de kazanma alışkanlığımızı geliştirirsek daha iyi olmaz mı?

YAZI: ENGİN AKIN