YOLCUDUR ABBAS

Hafta sonu oynadığımız Kahramanmaraş Belediyespor maçı adeta kırılma noktası oldu bizim için. 2. golden sonra protokol tribününden kulübeye yönelirken zücaciye dükkânına dalan fil gibiydi İhsan Atun.

Herkesi her şeyi kırdı geçirdi!
Kalpler kırıldı.
Karizma kırıldı.
Tahammül kırıldı.

Zücaciye dükkanına bodoslama dalan İhsan Atun başkanı olduğu kulübün yedek kulübesine bağırarak, “Rasim oyundan çıkacak, çıkarmazsanız siz gidersiniz!” diyebilmesi sonun başlangıcıdır.

Sahada mücadelesini veren oyuncular taksitlerden ve primlerden vazgeçtik hala peşinatları almamışlar, bununla birlikte aylardır maaş bile alamıyorlar, sesleri çıkmıyor, bu adamlar seyircinin önünde küçük düşürülür mü? İhsan Atun kendi çocuğun olsa bu şekilde davranmazsın.

Çok değil üç ay önce her derde deva CEO’yu tanıtıyordun İhsan Başkanım, Erdal İşkar hocama sonsuz kredi açıklıyordun ne değişti?

Kahramanmaraş maçı bitti, üstüne üstlük Rasim 90 dakika sahada kaldı, Erdal İşkar hocam da gitmedi ne olacak şimdi İhsan Atun el cevap eyle?

Ne mi olacak?
Ben söyleyeyim. 
Birileri toplanır.
Önce siz.
Önden buyurun başkan diyebilir mi?
Acaba?

Her an “sağlık, iş yoğunluğu veya görülen lüzum üzerine” diye başlayan bir açıklama basına servis edilebilir. 

Bununla ilgili de altyapı çalışmaları başlamış yakındır bu söylemler…
Yüksek gerilimli çok kritik son dört haftaya girdik. 
Bu dönemde dananın kuyruğu kopacaktır.

Önemli olan takımın kopmaması.
Dayanın çocuklar yeni yılda her şey çok farklı olabilir.

Kulüplerde başarıların ardından “başkandan malzemeciye kadar” diye öyküsü anlatılır. Malzemeciler takımın sırdaşı, yoldaşı, neşe kaynağıdır ama en altta gösterilirler.

Bizde yani Silivrispor’da malzemeci kulübe başkandan yöneticilerden daha çok para veriyor!
Dolayısıyla kulüp sahipsiz kalmaz.
CEO’da telefonu açmıyorsa vakit tamamdır.

Bekleme yapmayalım.
Mümkünse daha fazla kırıp dökmeden ilerleyelim beyler…

YAZI: ENGİN AKIN