Attıkları iki golü de hediye ettik.
Defansın öncelikli görevidir. Topu en kısa sürede en hızlı şekilde tehlikeli bölgeden uzaklaştıracaksınız…
Topu on sekiz yayına indirir yere düşürürseniz, içeri yan pas yaparsanız cezayı keserler size…
Herkes öne çıkmış saldırırken kimsenin beklemediği, anlayamadığı yere geri pası atarsanız rakibe asist yapmış olursunuz.
Bunlar basit hatalardır ama takımın işini zorlaştırıyor.
Rakip kaleci kurnazlık yapıp topu oyalayıp zamandan çalarken hakemin çift vuruş kararıyla bedelini ödedi.
Bizim takım oyuna baskılı başladı, pozisyonlar da bulundu. Fakat nedense ikinci yarı takımın temposu düştü, pas trafiği bozuldu.
Yunus ve Oğuz’un yokluğu hissedilirken İsmail ise “Ben buradayım” dedi ve tek başına Ayvalığın defansını da kalecisini de ezdi geçti adeta.
Hele üçüncü goldeki takipçiliği dördüncü goldeki gücü, direnci müthişti. İki golde de üçe bir kaldı ama durmadı geri dönmedi dikine gitti, durduramadılar ve hat trick yaptı.
Kimlere ne paralar verdik, ne iltifatlar ettik.
İsmail içimizden biri.
Kavaklılı.
Genellikle transfer pazarlığında hatırladığımız bizim çocuğumuz evladımız.
Belki onun için en az parayı alıyor, en az takdiri görüyor. Ekmeğini taştan çıkartıyor.
Oysa İsmail çok değerli bir iş yapıyor. Son derece önemli bir misyon yükleniyor.
Alttan gelen çocukların hedefi kalmadı. Silivrispor mutlaka profesyonel ligde olmalı. Altyapılardan yetişen tüm çocuklar için ulaşılabilir, öncelikli hedefi olmalı dedik durduk, yıllarca birbirimizi yedik.
Şimdi takım profesyonel ligde bir çizgi yakaladı ve Yunus, Oğuz ve İsmail bir anlayışın en başarılı örnekleri.
Dolayısıyla olaya bu yönüyle bakıldığında İsmail’in oynadığı her maç, attığı her gol, Silivrispor’u hedefleyen bölgenin tüm çocukları için bir umut ışığıdır.
Tırnaklarıyla kazıyarak yeni bir efsane olma yolunda ilerliyor İsmail. Keyifle, gururla izlemeye devam ediyoruz…
YAZI: ENGİN AKIN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder