Bunu açık yüreklilikle söylemekten de hiç çekinmem. Şimdi bana tepki koyan da olabilir bu yazıyı okuyunca ama lütfen sizler kendinizi benim yerime koyun ve eleştiri yapacaksanız öyle yapın. Doğduğum yer Düzce, yaşadığım ve ekmeğini yediğim yer İstanbul’da Büyükçekmece İlçesinin bir Mahallesi olan Tepecik. Ben takımdaşlığımı kategori olarak ayırdım ve bugün Spor Toto 2. Ligde Tepecikspor’luyum, Spor toto 3. Ligde Çatalcaspor, Silivrispor ve İstanbulspor’luyum. Amatör Liglerde ise, tüm Bölgenin takımları benim birer parçam çünkü onlar var ki bizim ekmeğimiz aşımız çıkıyor. Biz onları yazacağız. Çalıştığımız gazete de bize bu hizmetin karşılığı olan emeğimizi vererek bu hizmetin karşılığını alnımızın akı ile helalinden alıyoruz. Burada duygusallığa asla yer vermeden geçemeyeceğim çünkü b.iz bu duygusallığı küçük yaşlardan beri içimizde tutuyor asla katı yüreklilik göstererek kimsenin kalbini kırmadan işimi yapmaya çaba gösteriyorum. Bugünkü çifte mutluluğumun ilki Tepecikspor’un Sarıyer ile oynadığı ve 5-4 galip geldiği karşılaşma. İkinci mutluluğum ise Spor Toto 3. Ligine yükselme başarısı gösteren Düzcespor’dur. Düzcespor maçını izleyemedim ama 90 dakika boyunca ara ara Düzce 18 Temmuz Stadında bulunan ve bir dönem Düzcespor’un Kulüp Başkanlığını yapmış büyüğümüz ve ağabeyimiz hatta meslektaşımız İhsan Çetin ile canlı telefon bağlantısı içerisindeydim. O maçı bana anlatırken bende onunla birlikte aynı duyguları besliyordum içimdi. Bir yandan da Tepecikspor’umuzun Sarıyer ile oynadığı maçın stresi var. Tepecikspor atıyor,. Sarıyer gecikmeden cevap veriyor. Düzce’den gol sesi gelmiyor ve buradaki gollerle mutlu olmaya çaba gösteriyordum. Nihayet Düzce’den gol haberi geldi de derin bir oh çektim. Tabi Tepecikspor’un da bu arada 4-2 üstünlüğü vardı. Tabi skor 4-3 olunca bir anda tedirgin oldum. Derkin beşinci gol Sinan ile geldi ve skor 5-3 oldu. Tamam, maç bitti dediğimiz sırada Sarıyer Eser Yayla ile bir gol daha buluyor ve skor 5-4’e geliyor. Eh artık geriyle kalan dakikalar adeta bir eziyetti bana. Bir yandan Düzcespor, bir yandan da Tepecikspor. İki takımda son bölümlere sıkıntılı girdi. Tepecikspor sahada 10 kişi lalınca birde bunun üzerine Kemal’in sakatlığı eklendi. Eyvah Kemal sakatlandı, oyuncu değişiklikleri yapıldı. Şimdi 9 kişi mi kalacağız derken Kemal ayağa kalktı ve oyuna zorda olsa devam etti. Nihayet 90 dakika hakemin bitiş düdüğü ile neticelendi ve burada rahat bir nefes aldım. Düzce’den gelen haberle de sevindim çünkü maç 1-0 Düzcespor’un üstünlüğü ile sona ermişti. Tepecikspor ile ligde kalma umutlarımızı üst seviyelere çıkardık. Bunun üzerine Düzcespor’un şampiyonluk haberi gelince inanın 5-4’lük galibiyetin üzerine bu mükemmel oldu. Hane Afyon Ekmek Kadayıf tatlısı var ya Tepecikspor maçı bittikten sonra gelen ikinci mutluluk haberi bu kadayıfın üzerine adeta kaymak oldu. Bu mutluluğun tadına doyulur mu tabi ki asla doyum olmaz. Ben buradan Tepecikspor’a ligde kalma adına geriye kalan mücadelelerinde başarılar dilerken, Düzcespor’a da Spor Toto 3. Lige hoş geldin teminimi iletiyorum. Birde Düzcespor dışında Bölgesel Amatör Ligde 10 grupta şampiyonlar da Pazar günü belirlendi. Spor Toto 3. Lige yükselme başarısı gösteren tüm takımlara bu lige hoş geldiniz temennisini iletiyor, başarıların devamını diliyorum. Benim yaşam 50 ve bu yaşıma kadar yüzlerce maç izledim fakat böylesine çekişmeli, böylesine kaliteli, böylesine gollü ve heyecanı doruğa ulaşan maç inanın ilk kez izledim. 90 dakika ve 9 gol. Buna inanın yürek dayanmazdı. Ben 90 dakikayı kale arkasında gerçekten çok zor tamamladım. Müsabaka bitiminde sanki 10 kişinin saldırısına uğramış ve bir sürü dayak yemiş gibiydim. Stres ve sıkıntı beni inanın çok yordu bu maçta. Kalp hastası olan bu maçta nasıl yerinde durabildi ben halen ona şaşıyorum. Teşekkürler Enver Şen, Teşekkürler futbolcu kardeşlerim, teşekkürler Tepecikspor taraftarı, teşekkürler Bölge insanları, teşekkürler Tepecikspor yönetiminin o değerli insanları. Yolunuz ve bahtınız daima açık olsun. İnşallah bu mutluluk yağmurunda şemsiyesiz kalır sırılsıklam mutluluk yağmurlarıyla ıslanırsınız.
YAZI: İBRAHİM KESKİN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder