ANNEMİN KOKUSU

Futbol sahaları çok çalışan sporcuların ter kokusundan  dolayı bu sahaların tesisleri ter kokusu bol olan yerlerdir. Ter kokan insanların harman olduğu yerlerdir. Tabi bunları yaşayan o sporcular ile birlikte insanlar daha iyi anlarlar. İşte size bu konuda  geçen bir olay ve insan sevgisinin anne sevgisinin ne kadar büyük bir olay olduğuna işarettir.

Biz Zaferspor olarak Şişli Endüstri Meslek Lisesi’nin sahasında çalışmaktayız. Havada mevsim itibarı ile  sıcak denecek durumda, Hasan hoca ile beraber çalıştığımız için antrenmanlarda pek bir sorun yaşamıyoruz. Havalar güzel oldu mu çalışmalarımız daha kalabalık bir sporcu topluluğuyla olmakta. Bu yüzden de bazen malzeme zorluğu çekmekteyiz. İşte bir çalışmamız da böyle bir günde olmakta.

Hasan hoca ile konuşuyoruz:

--       Hocam minik ve yıldız takımların çalışması bittikten sonra gençleri ikiye bölelim ,bir saat normal bir çalışma yaptıralım,sonra da çift kale yaptıralım.

--       Tamam Orhan hocam dediğin gibi çalışalım.

-   -    Zaten hava güzel,ben minikleri , sen de yıldızları al ve iki gurup halinde önce onları çalıştıralım tamam mı hocam?

-    -   Evet öncelikle çalışma onların hocam.

Biz Hasan hocayla beraber sahayı santradan ikiye bölerek çalışmalarımıza başladık. Her birimiz kendi grubunda 70 dakikaya yakın çalıştık. Bu çalışmanın ilk kırk dakikası top kontrolü, istasyon çalışması ve pas çalışmaları ile geçti. Diğer 30 dakikası ise yarım sahada çift kale maçlarıyla geçti. İlk bölüm antrenman bitiminde Hasan hoca antrenman yapan sporculara sahanın ortasında açma ve germe hareketlerini yaptırırken bende genç takım oyuncularını soyunma odasına gönderdim.

Genç takım sahaya geldiği zaman ben gene Hasan hocayla konuşarak kadroyu ikiye ayırdım. Birimiz top kontrolü yaptırırken birimiz de diğer gruba istasyon çalışmaları yaptırıyordu. Bu antrenmanımız tam bir saat sürdü. Biz istirahat molası verdikten sonra çift kale maç yapmak üzere kadroyu yeşil ve kırmızı takım olarak ikiye ayırdık.

-     -  Yeşil takım sağ tarafa, kırmızı takımda sol tarafa

-       -Tamam hocam maç mı yapacağız?

-       - Evet şimdi aramızda antreman maçı yapacağız.

Bu arada yapılan kadrolara birbirlerinden de eksik olan yeleklerin takviyesi yapıldı . Mesala yeşil takımda oynayacak olan sporcu da kırmızı yelek varsa o yeşil yelek ile kırmızı yeleği değiştirdiler. Yani bir anlamda yelekler de karıştı birbirlerine. Maçtan sonra herkes kime yeleğini verdiyse ondan alacak.

Bu değişmelerden sonrada seyyar kaleler enlenmesine sahaya yerleştirildiler kadrolar sahadaki yerlerini aldıktan sonra hasan hocada hakemlik yapmak için sahaya girdiğinde bende kenarda sandalyeme oturup maçı izlemeye başladım, eh nede olsa artık yaşlanmaktayız.

Sporcularımızın kendi aralarında yapmış oldukları maç kıran kırana geçtikten sonra Hasan hoca maçı bitiren düdüğü çaldı. Sonra sporcularımıza iki tur da ter koşusu yaptırdı, ardından da açma germeleri yaptırarak antrenmanı bitirdi ve ardından da seslendi:

-      - Yelekleri çıkartın bakalım.

Biz gene yelekleri kırmızı ve yeşil olarak ayırdık ve

- Ahmet sen gene yeşil yeleğini al,

- Yavuz sende yeşil yelek al

- Tugay, Halil, Ömer sizler de kırmızı yelek alın.

Böyle yaparak biz yelekleri tekrar gençlere dağıtıyorduk ve dağıtırken de devamla

“Gençler bunlar yıkanıp gelecekler çünkü bunları sizler giymektesiniz.” Dedik.

Biz yelekleri dağıtımı bitirirken kaptan Burak seslendi

-       - Hocam bu yelek benim değil.

-       - Burak fark eder mi, hepsi birbirlerine benzemekte.

-       - Hocam ben yeleğimi tanırım.

Biz hasan hocayla birbirimize bakıp ne olduğunu anlamaya çalışarak Burak kaptanı anlamaya çalışıyorduk. Burak kırmızı yelekleri tek tek koklamaya başladı ve bir tanesinde karar kılarak

-      - İşte hocam bu yelek benim yeleğim.

-       - Nasıl anladın Burak? Hepsi birbirine benzemekte

-       - Ben anlarım hocam

Bu sefer de Hasan hoca sordu

-      - Nereden anladın Burak?

-       Kokusundan anlarım hocam,annemin kokusu üzerine sinmiştir. Ben annemin kokusunu duyarım hocam.

-Peki,peki al bakalım yeleğini.

Anne sevgisinin bir başka türlü ifadesini ve sevgisini bu antremanda kaptan burak sayesinde yaşamış olduk.

YAZI: ORHAN BUDAK