İKİ BABA!

Bazen yetenekli arkadaşlarımızı yıllar sonra bile geçmişte oynadıkları futbollarını hatırlayarak düşünürüz ”Bizim Ahmet, Osman, Nuri oynadıkları o güzelim futbolları ile nasıl futbolcu olamadılar?” ama aslında altında yatan öyle nedenler vardı ki derine inildikçe her birinin bir başka olaydan dolayı yeteneklerinden kendileri faydalanamadığı gibi bu değerli yeteneklerden sporumuzda faydalanamadı. Bu duruma hem üzülürüz hem düşünürüz.

Hala futbola aramızda başlayıp sivrilen birçok arkadaşımız futbolu ve futbol sahalarını erken terk ederek aramızdan koparlar. Kendilerine milli formayı layık gördüğümüz arkadaşlarımızın neler yaşadığını bilemeyiz. Yıllar sonra anlatılan anılarda yaşanır bu gerçekler. hepimizin mahalle arkadaşlıklarında fedakarlıklar ve kıskançlıklar yaşanmıştır. Bu yazıda fedakarlıklar ön planda.

Osman mahallesinde küçük yaşta futbolu ile arkadaşlarının gözdesi olur. Babası Süleyman oğlunun futbol oynamasını istememektedir. Mahallenin futbol sahası hele okullar dağılırken çantasını bir kenara atan kendisini toprak sahada buluyor. Bulmuş oldukları futbol topu artık onların dünyasıdır. Çocukların neşesi mahalleye de ayrı bir hareket getirmektedir. Osman her okul çıkışı soluğu top sahasında aldığından eve dönüşlerde insaf annesine kalmıştır ama kendisi ne yapsa babası onun top oynadığını anlar çünkü ayakkabıları yalan söylemez.

Necdet Osman'ın mahalle arkadaşı aynı zamanda aynı okulda okumaktalar. Necdet iyi futbolcu hele Osman ile birlikte oynadıkları zaman. İki genç yılların peşinde gelişirler futbolları ile dikkatleri üzerilerine çekerler.Osman maçlarda golleri attıkça daha çok aranır  ve sevilir ama babası bir türlü ikna olmaz ne maçlarını izler nede izin verir top oynamasına. Maç günleri cumartesi ve pazara rastladığından Osman maçlara ancak arkadaşlarının yardımı ile gidebilir. Arkadaşları evin arka tarafına gelirler ,Osman malzeme çantasını onlara atar daha sonra  kendisi babasının gözü önünden çeker gider ama kalbi kırıktır. Babası huzurludur oğlu nasılsa maça gitmiyor diye.

Necdet’in babası  ise oğlunun futbol oynaması ve futbolcu olması için her  fedakarlığı yapar ”Oğlum yeter ki sen futbol oyna büyük futbolcu ol,eğer futbolcu olursan hem kendini hem bizi kurtarmış olacaksın” der.

Artık gençler çocukluk yıllarını geride bırakmışlardı. Resmi spor kulüpleri kendilerini renklerine bağlamak için teklifler götürmeye başladıklarında Osman'ın babası  imza vermezken, Necdet'in babası oğlunu kendi eliyle spor kulübüne götürür. İki mahalle arkadaşının yıllar sonra yolları ayrılır. Biri semtten çıkamazken  diğeri profesyonel olarak büyük kulüplerin formalarını giymeye başlar. Birinin babası “Benim oğlumdan  bir şey olmaz" derken diğerinin babası “benim oğlum milli formayı bile giyecektir” der.
Yıllar sonra karşılaşan iki arkadaş birbirlerine sarılırlarken birinde başarının mutluluğunun gülümsemesi, diğerinde mutsuzluğun gülümsemesi hâkimdi dudaklarında.

Amatör liglerin başlamasına az kaldı. Şimdi alt yapılarda futbol oynayacak gençlerin bazılarında önlerindeki büyük sorun aileleri. Gençlerin geleceklerindeki spor başarısı için resmi evrak imzalayacak olan veliler teşvik etmeliler gençleri “Sen başarırsın “diyerek. Evet şimdi spor kulüplerimizin alt yapılarında çalışmalar aralıksız devam etmektedir. Veliler çocukların sağlıklı spor yapabilmeleri için kendilerini teşvik ederek gönderirlerse başarı gençlerimindir. Yeni sezonun hayırlı ve başarılı olmasını dilerim. Emeği geçenlere teşekkür ederim.

YAZI: ORHAN BUDAK