Mahalle kabadayıları vardı ama onlar mahallesini korur ve saygınlık kazanmışlardı, kimse o semtin kızlarına laf atamazdı onlar sanki birer koruyucu melek gibiydiler. Mahalledeki kadınlar ve kızlar onların bacıları anaları idiler ama kendilerine kabadayı denirdi kimseleri incitmezlerdi onlar incitecekleri kişileri bilirlerdi.
Hürriyetgücü'nden Erol Ağabey, Tophane Tayfunspor'dan ErgünAğabey, Yılmazspor'dan Yılmaz Ağabey... |
Bu gün bizler o insanların çocuklarıyız, torunlarıyız. Sokaklardaki sayısız aç insanların var olduğunu biliyoruz ama bir tas çorbayı paylaşamıyoruz. Aşkları artık mahalle arkadaşları yaşayamıyor o sevgiler bile bir başka âleme göç etti ve bizlerden uzaklaştı yaşatamadık o güzel aşkları da.
Mahallerimizde yaşadığımız hayatımızı verdiğimiz arkadaşlıkları yaşadığımız spor kulüpleri ve sahaları ne oldular? Oyun oynadığımız arsalar, dostluklar, arkadaşlıklar, sevgiler bittiler.
Nasıl ve ne şekilde olurlarsa olsun bittiler. Eski kabadayıların yerlerini bir başka türlü kabadayılık aldı. Sevgisi olmayan saygısı olmayan bir kabadayılık. Kimse karşısındakine saygı göstermemeyi bir hüner sayarken bir başka âlemde olduklarını unutmaktalar
Sevgimi nasıl anlatayım bilemiyorum bugün gençliğin ihtiyacı olan ve daima yanlarında görmek istedikleri bizlerde sizleri yanımızda görmek istiyoruz. Nedense bir bütün olamıyoruz eskisi gibi, nedense birlik ve sevgiyi yaşayamıyoruz mazideki gibi. O eski kabadayıların efendiliğini bulamıyoruz saygılarına hasret kaldık. Ama sevgimi nasıl anlatayım neden böyle bir yazı yazdım demek ki geçmişi çok özlemişim yaşadığımız o yoksul günlerin bile güzelliklerini aramaktayım o günler sevgi dolu imiş bu sevgisizliği yaşadıkça anlamaktayım
BEN BU DUYGULARI AMATÖR KÜMELERDE HİZMETİ GEÇENLER İÇİN YAZDIM, BANA KATILAN OLUR KATILMAYAN OLUR AMA AMATÖR SEVGİ İŞTE BÖYLE BİR ŞEY. SEVGİMİZİ NASIL ANLATACAĞIZ, BİLEMİYOR.
YAZI: ORHAN BUDAK
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder