Karşınızda duran Türk milli takımını hayal edin. Sağ elinizi hafifçe kaldırın, onlara doğru uzatın. Şimdi yine aynı elinizi sol omuzunuzdan başlayıp, kalbinizin üzerinden geçerek belinizin sağına doğru çekin.
Evet, sizin de söylediğiniz gibi biz bu kızları seviyoruz. İşitme engelliler kız futbol milli takımımız Yarın Samsun'daki Olimpiyatlarında ilk maçlarına çıkıyorlar.
"Kız futbol oynar mı" diye kalkan kaşlara, "engellisin, aman sana zarar gelmesin" korumacılığına, ya da basitçe "hadi canım" umursamazlığına inat sahada olacaklar. Türkiye'yi, Türkiye'ye yakışır şekilde temsil etmek için Brezilya ile, Çin ile, Polonya, Rusya ve İngiltere ile oynayacaklar. Ve biz, yenseler de yenilseler de onlarla gurur duyacağız.
Heyecanlılar. Ancak kendi liglerinin olamadığı ülkemizde Kadınlar Ligi takımları ile maç yapa yapa geliştirdikleri özgüvenleri yerinde. Yalnızca birkaç yıllık bir oluşum olarak en büyük turnuvalarına çıkacaklar. Ancak kolay kolay pes etmeyecek, sonuna kadar mücadele edecekler.
Başaracaklar. Çünkü bu başarının kendi hayatlarının ötesinde, tüm engelli kızlara bir dokunuşu olacak.
Beşiktaş forması ile şampiyonluklar yaşamış kaptan Kardelen ile.
Taa Nusaybin'lerden eğitim için Soma'lara gelen Berfin ile.
Üçüncü ligin tozunu çeken Elif, Özlem, İrem ve Berna ile.
Ankara Belediye'sindeki işinden Olimpiyat için izin alıp kalemize geçen Fatma, İzmir'de eşini bırakıp kampa katılan Esra ile.
Almanya'da engelsiz takımlarında futbol hayatını sürdüren Sümeyye ile.
Erkek işitme engelliler milli takımındaki abisinin yolunda giden Yaren ile.
Mersin'de harika bir öğretmenin Yatılı İşitme Engelliler Lisesi'nde keşfettiği Ayşegül, Fatma, Şadiye, Emine, Müslime ile.
İsmini sayamadığım, her biri bir pırlanta değerindeki tüm kızlarımız ile.
Ve elbette kızlarımızın hazırlanmasında büyük emeği olan Nihan Hocamız ile.
Futbolun yalnızca futbol olmadığını bilen tüm futbolseverler ile.
Kızlarımız için Samsun'da olacağız.
Sizleri de bekliyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder