Sosyal medyada antrenörcülük oynayanları gördükçe Türk futbolunun neden çok gelişemediğini daha iyi anlayabiliyorum. Antrenörlerden kimisi hayal satıyor, kimisi kendi egosundan önünü görmüyor kimisi çocukları rant kapısı olarak görüyor, kimisi zerzavatçı gibi saha kenarında bağırıyor, çağırıyor, çocuklara hakaret ediyor. Bunları daha da çeşitlendiririm de bazı kendini antrenör zannedenlerin "Hangisi benim acaba diyerek" zorlanmasın istedim.
Bunları yapanların çoğu da sosyal medyada birbirlerine övgüler yağdırıyor.
Nacizhane fikrim:
Ülkemizde önce antrenör yetişecek, yönetici yetişecek ki sonra çocuklar yetişsin.
Yeni nesil çok gamsız, yeni nesil çok tembel diyoruz. Bizlerin bu nesilde katkısı nedir diye düşünmeliyiz. Bu işe gönül vermiş, emekçi, idealist insanları yazdıklarımdan tenzih ederim.
Antrenörcülük oynayanları nda çocuklardan uzak olmasını temenni ederim .
Sürçülisan ettiysek affola.
Ercan Gülenyüz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder