Merhabalar sevgili arkadaşlar. Bu yazımızda yaşları 6 ile 15 arasında değişen spor kulüplerinin altyapılarına ve futbol okullarına giden kendileri küçük ama yürekleri kocaman olan çocuklardan bahsedeceğim.
Futbol okulları yada spor kulüplerinin altyapılarına yazılmak için anne babalarının ellerinden tutan çoğunluğu 8'li 9'lu yaşlardaki çocukların yürekleri kıpır kıpırdır.
Yaşadıkları kısacık hayatın belki de en yoğun heyecanını yaşar tüm çocuklar. Bugüne kadar müsait bir alan bulabilirse mahallesinde yada okul bahçesinde futbol oynayan çocuklar artık bir kulüp yada futbol okulu çatısı altındadırlar. İlk heyecanlarını anlatamazlar sizlere. Adeta bacakları titrer. Bir an önce kendilerini sahaya atmak isterler. Kendileri küçük ama yürekleri kocaman çocuklardır bunlar. Belki de tüm hayatlarına yön verecek ileride meslekleri olacak bir heyecana adım atmışlardır artık.
Yepyeni insanlar yepyeni arkadaşlar ve çoğunluğu bazen bir ağabey bazense bir baba şefkatinde olan hocalar girmiştir artık küçücük dünyalarına.
Velileri de heyecanlıdır çocukları gibi ama çocukların gözlerindeki ışıltı, parıltı çok daha dolu doludur.
Bu kocaman yürekler başlangıçta bir meşin yuvarlağın peşinde koşarken, yıllar geçtikçe hayallerinin ve umutlarının da peşinde koşarlar.
Onların ki safiyane, tertemiz bir koşudur aslında.
20'li 30'lu yaşlara gelmiş büyük ağabeyleri gibi kazanmak için her şeyi mubah görmezler. Arkadaşını düşürdüğünde dostça kardeşçe gidip ayağa kaldırırlar. Arkadaşından defalarca içten özür dilerler. Arkadaşının ağladığını gördüğünde onlarda ağlarlar. Masumane duygulardır onların duyguları.
Tertemiz ve güzelliklerle yaşarlar bu günleri.
Yaklaşık 30 yıldır futbolun içinde olan bir insanım. Çok gördüm yaşadım bu günleri. Kendi çocuklarımı kulübe kaydederken de başka çocuklar kaydolurken de kulüp futbol okullarında çok yaşadım bu anları. Onların kendilerini kanıtlama, "ben de varım" deme çabalarını çok gördüm. Ailelerin heyecanlarını çok gördüm. Çok yaşadım.
Cumartesi-Pazar gününü iple çeken kendisi küçük ama yürekleri kocaman olan çok çocuk gördüm.
Haydi sevgili büyükler. Bu satırları okuyacak olan sevgili arkadaşlar. Sizlerde bir Cumartesi yada Pazar günü sabah erken kalkarak futbol okullarına yada futbol kulüplerinin altyapılarına giderek bu pırıl pırıl yüreklerin hiç bir çirkinliğe başvurmadan, asla sahte olmayan, sımsıcak, kardeşçe kendini ispat etme, var olma mücadelesine şahit olun. Emin olun; çok keyif alacaksınız. Hayatın yorucu ve yıpratıcı ortamında inanın rahat bir nefes alıp rahatlayacaksınız. Sizin çocuğunuz olsun ya da olmasın kendinizi mutlu hissedeceksiniz. Eminim çok daha sık gelmek isteyeceksiniz.
Bunun için denemeye değmez mi? Bence fazlasıyla değer.
Yazı: Ümit Yılmaz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder